กุ๊ก ๆ กิ๊ก ๆ คือ
- ก. พูดหรือเล่นกันเงียบ ๆ; ประจบ เช่น ไปกุ๊กกิ๊กกับแม่ไม่นานก็ได้เงินมา.
- กุ ๑ ก. สร้างให้เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นโดยไม่มีมูล. ๒ น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง, กล้วยสั้น ก็เรียก. ๓ ( โบ ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ
- กุ๊ก ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกเค้า เรียกว่า นกกุ๊ก. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. คนทำอาหารในโรงแรมหรือภัตตาคารเป็นต้น. ( อ. cook). ๓ ดู
- กิ๊ก ว. เสียงของแข็งกระทบกัน.
- กุก ๆ กัก ๆ ว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
- อึก ๆ อัก ๆ ว. อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, กระอึกกระอัก หรือ อึกอัก ก็ว่า.
- หงิก ๆ งอ ๆ ว. คดงอไปมา เช่น ใบพริกถูกมดคันไฟขึ้นเลยหงิกงอ ใบโกรต๋นบางชนิดหงิก ๆ งอ ๆ ตามธรรมชาติ.
- เก้ ๆ กัง ๆ ว. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, (ใช้แก่กิริยายืนและเดิน).
- กะตั้ก ๆ (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.
- กิ๋ว ๆ ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กุ๋ย หรือ กุ๋ย ๆ ก็ว่า.
- กุ๋ย ๆ ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.
- ก้าบ ๆ ว. เสียงร้องของเป็ด.
- ขลุก ๆ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขุก หรือ ขุก ๆ ก็ว่า, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอย่างเร็ว ในคำว่า กลิ้งขลุก ๆ.
- ขิก ๆ ว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น.
- ขุก ๆ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขลุก หรือ ขลุก ๆ ก็ว่า.
- คลั่ก ๆ คฺลั่ก ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น หม้อข้าวเดือดคลั่ก ๆ.